وقتی از استعدادیابی صحبت میشود با کلمات مختلفی روبرو میشویم . در فرهنگ لغات استعدادیابی کلماتی مانند هوش، استعداد، توانایی، مهارت،علاقمندی، مواهب الهی، شخصیت و … معمولا در مورد معانی این لغات و تفاوتی که بین آنها وجود دارد، دچار اشتباه میشویم و ممکن است استعداد را با توانایی یا شخصیت یا هر کدام از کلمات دیگر اشتباه بگیریم. درصورتی که این لغات کاملا باهم تفاوت دارند. در این مقاله سعی میکنیم تا حدی به تعاریف لغات و تفاوت بین آنها بپردازیم تا دید بهتری نسبت به استعدادیابی پیداکنیم.
توانایی ذهنی و فطری برای انجام دادن یا فراگرفتن کاری
توانایی ذهنی برای انجام هرنوع فعالیت منطقی.
تعریف دیگر: هوش عبارت است ازتوانایىِ تفکر انتزاعی که بر توانایی افراد در زمینه استدلال کلامی و ریاضیات تا کید می کند. (تفکر انتزاعی یک عمل ذهنی است که: ذهن پس از آنکه چند چیز مشابه را درک کرد، آنها را با یکدیگر مقایسه می کند. اوصافی را که مخصوص به هر یک از آن هاست، کنارگذاشته و وجه تشابه و صفت مشترک میان همه آنها را بر می گزیند. مثلا شما چند نفر از دوستان خود را میبینید و تفاوتهای آنها را در نظر نگرفته و شباهت آنها یعنی انسانیت را در نظر میگیرید.)
ماهر بودن یا استاد بودن در کاری
داشتن اشتیاق نسبت به تحصیل دریک رشته تحصیلی یا فعالیت در یک شغل
مجموعۀ خصایص یک فرد که او را از دیگران متمایزمی کند.
خصوصیات مثبت اخلاقی و جسمی شما. مثلا کسی که ذاتا شجاع است و این رفتار را بدون هیچ تمرینی در خود دارد. یا کسی که قد بلندی نسبت به هم سن و سالان خود دارد. این خصوصیات هدیههایی از جانب خداوند به بندهاش است.
هوش در تمامی زمینه ها ولی استعداد درزمینه ای خاص کاربرد دارد. مثلا به فردی که فعالیت بدنی خوبی داشته باشد میگویند هوش جسمانی دارد، اما به فردی که در زمینه ورزش فوتبال عملکرد خوبی داشته باشد میگویند در ورزش فوتبال با استعداد است.
نکته: هوش و استعداد کاملا باهم مرتبط هستند. به زبان ساده هوش را میتوان حالت عمومی استعداد خواند. فرهنگ لغات استعدادیابی
استعداد وجود دارد و شما آن را کشف میکنید. اگر استعداد شما ضعیف باشد نمی-توانید به راحتی آن را با تمرین و تکرار بهبود بدهید اما مهارت را میتوانید به وجود بیاورید و آن را با تمرین بهبود ببخشید.
ممکن است شما به شغلی علاقه داشته باشید اما این به این معنی نیست که استعداد آن شغل را دارید. اصلا چیزی به نام استعداد شغل وجود ندارد. در مورد درس و رشته تحصیلی هم این مطلب صادق است.اگر به درس علوم علاقه دارید، به این معنی نیست که استعداد علوم دارید، چون استعدادی به نام علوم وجود ندارد. اگر به رشته ساختمان علاقه دارید، به این معنی نیست که استعداد مهندس ساختمان شدن دارید، چون استعداد مهندس ساختمان شدن وجود ندارد.
اگر کسی شخصیت پر حرفی است به این معنی نیست که استعداد زبانی و کلامی بالایی دارد، چون کسی که زیاد صحبت میکند رفتار پرحرفی که ریشه در شخصیت او دارد را نشان میدهد و کسی که استعداد زبانی و کلامی دارد ، سرعت بیشتری نسبت به دیگران در یادگیری مهارتهایی مثل ارتباطات کلامی موثر ، قصهگویی و … را دارد.
مواهب الهی میتوانند قسمی از استعدادهای شما باشد و یا در استعدادی موثر باشند و در عین حال میتوانند هیچ ارتباطی با استعدادهایتان نداشته باشند. مثلا قد بلند ممکن است در انجام برخی از فعالیتها به شما کمک کند اما جزو استعدادهایتان محسوب نمیشود.
کلمات دیگری هم در فرهنگ لغات استعدادیابی هستند که ممکن است با آنها هم به گوشتان خورده باشند. مانند توانایی Ability به معنی صلاحیت یا شایستگی که به نوعی همان مهارت میشود و کلمه نبوغ genius میتوان گفت همان هوش است و نقاط قوت strength که در تمام موارد بالا استفاده میشود. امیدوارم متوجه این تفاوتها شده باشید.