به علم مراقبت های بینایی و رفع نارساییهای بینایی «بیناییسنجی» یا اپتومتری میگویند. شغل بیناییسنجی
بیناییسنج کسی است که با استفاده از ابزار و لوازمی خاص به شناسایی آسیب های چشم می پر دازند. او مراقب اولیه بهداشت چشم بیماران است.
روابط عمومی بالایی دارد: یاری رساندن به بیمار و مداوای او در این حرفه نیازمند رابطه خوب بیناییسنج با افراد تحت درمان است.
صبور، باحوصله و با دقت است: تعیین نمرۀ عینک یکی از سخت ترین کارها در علوم بینایی است و به صبر و حوصله زیادی نیاز دارد.
شما پس از دریافت مدرک کارشناسی میتوانید کار خود را شروع کنید. لازم است در شروع کار دربارۀ فیزیک نور، فیزیک عدسیها و ویژگیهای آنها اطلاعاتی داشته باشید؛ چرا که دستگاه بینایی بدون وجود نور کارایی ندارد. علاوه بر این، بیمار از مشکل خود اطلاع دقیقی ندارد و ایئ وظیفه بینایی سنج است که تشخیص دهد آیا مشکل بیمار به چشم او برمی گردد یا اینکه وی مشکلات دیگری نیز دارد که در این صورت، باید او را به پزشک متخصص ارجاع دهد.
با ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در داخل و دکترا در خارج از کشور می توانید پلههای ترقی را طی کنید. اگر امکانات مالی کافی داشته باشید، با خریداری وسایل این کار و کسب مجوز عینک سازی می توانید یک مرکز بینایی سنجی تاسیس کنید.
بینایی سنجها می توانند در دانشکدههای توان بخشی، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، مرکز آموزش کودکان استثنایی، سازمان بهزیستی کشور، بیمارستانها، مراکز بهداشتی _ درمانی و مطب چشم پزشکان مشغول به کار شوند. علاوه بر این، می توانند به طور مستقل مطب باز کنند یا به عنوان مشاور در مورد بهداشت چشم و مشکلات بینایی در محیط های آموزشی و خدماتی با سازمانهای دولتی همکاری کنند. همچنین می توانند مسئول بیناییسنجی در امور استخدامی، نظامی، راهنمایی و رانندگی و … شوند. فضای کار این افراد بسته و سرپوشیده است تا بتوانند آن را هر لحظه کاملا تاریک یا کاملا روشن کنند.
گرفتن تاریخچه از سلامت چشم و معاینه دقیق برای شناخت مشکلات اصلی
تشخیص بیماری های چشم و معرفی بیماران به پحشم پزشک، در صورت لزوم
تامین بهداشت عمومی چشم و بهداشت بینایی در محیطهای کار
بررسی نارساییهای بینایی، تشخیص و تصحیح عیوب انکساری، پیرچشمی، لوچی و تجویز عدسی های مناسب
تشخیص و درمان غیردارویی و غیرجراحی اختلال های دید مانند دوربینی، نزدیک بینی و انحراف های عضلانی (آستیگماتیسم)
تهیه و تجویز وسایل کمک بینایی برای افراد کم بینا و نیمه بینا
ترمیم مشکلات عضلانی چشم با وسایل اپتیکی (مربوط به بینایی)
همکاری با سازمان های دولتی در مورد سنجش بینایی برای امور استخدامی، نظامی، اخذ گواهی نامهرانندگی و خلبانی
انجام دادن کمکهای اولیه غیرجراحی چشم و اورژانس چشمی تا رسیدن بیمار به مراکز مربوط
انجام دادن آزمایش های لازم برای چشم مثل اکوگرافی، پریمتری، آنژیوگرافی، orb scan و سونوگرافی چشم
شمارش سلول های چشم
( OCT )عکس لایه های شبکیه.
بیناییسنجها در کوتاه مدت نتیجه کار خود را میبینند و این نکته میتواند برای بسیاری از افراد از لحاظ روانی مهم باشد.
بینایی سنج با وجود تشخیص بیماری چشمی و توانایی درمان آن اجازۀ تجوریز دارو ندارد و باید فرد را به پزشک ارجاع دهد. تداخل شغلی با دو حرفه چشم پزشکی و عینکسازی به علت عدم تعیین و رعایت مرز دقیق بین این رشته ها، نبود امکان ادامه تحصیل پس از مقطه کارشنامی ارشد در ایران، و نیاز به داشتن سرمایه اولیه به علت تنوع تجهیزات موردنیاز برای کار را میتوان از محدودیتهای این شغل دانست.
بینایی سنج ها مسئول حفظ و سلامت بینایی مردم هستند. تشخیص درست مشکل بینایی توسط این افراد صورت میگیرد. برنامههای پیشگیری از تنبلی چشم که هر ساله با همکاری آموزش و پرورش و سازمان بهزیستی برگزار میشود، با شناسایی سریع و به موقع بیماران و انجام توان بخشی مورد نیاز و با استفاده از روشهای مناسب، از این ناهنجاری جلوگیری میکند.
همه این موارد نشانگر ضرورت و اهمیت این رشته و شغل در جامعه، چه از نظر پیشگیری و چه از نظر تثخیص و درمان است.
ابتدا به این وبگاهها مراجعه کنید: www.joi.blogfa.com www.optiran.net
با مراجعه به انجمن اپتومتری ایران، مصاحبه با بینایی سنجها و گفتوگو با استادان و دانشجویان این رشته میتوانید اطلاعات بیشتری بدست آورید.
منبع: فرهنگنامه مشاغل