به درمان بیماریها با به کارگیری عوامل فیزیکی و مکانیکی از قبیل سرما، گرما، الکریسیته، آب، ورزش و ماساژ «فیزیوتراپی» میگویند. شغل کارشناسی فیزیوتراپی یک تخصص علمی ورزشی است.
کارشناس فیزیوتراپی کسی است که بدون استفاده از دارو و مواد شیمیایی به ترمیم آسیبهای جسمانی بیماران ازجمله مشکلات استخوانی، گرفتگی رگها و عصبها میپردازد.
مقتدر است: او باید توانایی کار در شرایط دشوار را داشته باشد و در کار خود جدی باشد؛ به این معنا که در عین درک کردن وضع بیمار و همدردی با او، با جدیت هر آنچه را به صلاح بیمار است هرچند بر خلاف میل او باشد انجام دهد. صبور است: او باید با بیمارانی که دچار سکته یا ضایعه مغزی شدهاند و یا عقب ماندگی ذهنی دارند، کار کند. در اغلب مواقع این افراد قادر به همکاری با او نیستند یا از همکاری با پزشک سر باز میزنند، ضمن اینکه بهبود این افراد کند صورت میگیرد. کارشناسی فیزیوتراپی برای رسیدن به هدف، که همان مداوای بیمار است، باید صبور باشد.
ثبات عاطفی دارد: کارشناسی فیزیوتراپی با افرادی که دچار معلولیتاند یا در اثر حادثهای بخشی از توان حرکتی خود را از دست دادهاند، روبه روست. بنابراین، اگر قصد دارید وارد این شغل شوید، باید روحیهای قوی داشته باشید و از نظر عاطفی، حساسی و آسیب پذیر نباشید.
خوش برخورد است: او با بیمارانی که شرایط جسمی و روحی بدی دارند و نیز اقوام آنها در ارتباط است. پس باید بتواند با مراجعان خود برخورد مناسب و مطلوبی داشته باشد و شرایط آنها را درک کند.
اگر قصد انتخاب این شغل را دارید، باید به دروس فیزیک و زیست شناسی علاقه داشته باشید؛ زیرا این رشته از یک طرف با دستگاه های الکترونیکی و از طرف دیگر با بدن انسان به عنوان یک موجود زنده سر و کار دارد. پس از کسب مدرک کارشناسی میتوانید وارد این حرفه شوید یا تحصیلاتتان را تا سطح دکترا ادامه دهید. شاغلان این حرفه هر چند مدت یک بار نیز برای افزایش اطلاعات شغلی و آشنایی با دستگاههای جدید در دوره های بازآموزی شرکت میکنند.
در حال حاضر کارشناسان فیزیوتراپی علاوه بر خدمت در مراکز دولتی، بیمارستانها، مراکز توان بخشی و فدراسیونهای ورزشی میتوانند بعد از گذراندن دوران طرح (که گذران ن آن اختیاری است) یا به دست آوردن سابقه کار لازم (که در زمان حاضر دو سال است) اقدام به تاسیس کلینیک خصوصی فیزیوتراپی کنند. راه اندازی اینگونه کلینیکها به سرمایه و امکانات مالی نیاز دارد.
متخصصان فیزیوتراپی در فضای سرپوشیده بیمارستانها، مراکز درمانی دانشگاهها، مراکز درمانی و مجتمع های پرشکی یا کلینیکهای خصوصی مشغول به کار میشوند. محیط کار آنها باید آرام و دارای کابینهای مجزا باشد. همچنین باید شرایط لازم برای رفت و آمد معلولان را داشته باشد. متخصصان این شغل با متخصصان مغز و اعصاب، متخصصان طب فیزیکی و توان بخشی، متخصصان ارتوپدی و روماتولوژی در ارتباطاند.
تشکیل پرونده برای بیماران و ثبت کلیه نکات مربوط به بیمار و مراحل درمان و کلیه وقایع در حین درمان
دادن مشاوره به بیمار و آموزش دادن او، همچین توصیه به بیماران یا همراهان آنها
اصلاح تغییر شکل های موجود در اندام بیمار و انجام دادن فعالیتهای مربوط به پیشگیری از تغییر شکل و کوتاهی بافتها
درمان ضایعات تخریبی مفصلی و تسکین دردهایی نظیر دردهای گردن و کمر، درمان ضایعات بافتی نرم و ارائه راهکارهایی برای جلوگیری از خوذریزی های مفصلی و …
آموزش انوع حرکاتی که افراد معلول قادر به انجام دادن آنها نیست، تصحیح حرکات مربوط به راه رفتن و برقراری هماهنگی در حرکات روزمره که در بعضی یماران در اثر ضایعات مخچهای پدید میآید:
کاهش عوارض ضایعات عصبی مرکزی و ضایعات محیطی مثل فلج اطفال
ارزیابی پیشرفت بیمار و تهیه گزارش درمان در آخرین جلسه درمانی جهت ارائه به پزشک ارجاع دهنده.
فیزیوتراپی شاخهای از علم پزشکی است که برخلاف سایر زیرمجموعههای پزشکی با خون و سایر ترشحات بدن ارتباطی ندارد و شغل تمیزی است. بنابراین، عده زیادی میتوانند آن را انتخاب کنند.
فراموشی نکنید که کارشناسان فیزیوتراپی به دلیل کار بدنی زیاد که خاص این شغل است ممکن است پس از مدتی دچار فرسودگی جسمی شوند و اگر آسیب جسمانی ببینند، دیگر قادر به ادامه کار نخواهد بود.
طبق آمار جهانی حدود ۱۰ درصد از جمعیت هر کشور را معلولان تشکیل میدهند و این افراد برای استفاده از تواناییهای باقی مانده و جبران هرچه بیشتر ناتوانیها و محدودیتهای خویش به خدمات فیزیوتراپی نیاز دارند. البته تعداد این افراد در کشور ما به دلیل جنگ تحمیلی و حوادث بیشمار رانندگی بسیار بیشتر است و از همین رو باید به رشته فیزیوتراپی، که به تربیت کارشناسان متخصص و کارآمد میپردازد، به عنوان یک رشته مهم و کاربردی نگاه کرد. از سوی دیگر، متخصصان فیزیوتراپی میتوانند در زمینه توان بخشی و نجات بیماران به عنوان یکی از بازوهای توانمند تیم پزشکی وارد عمل شوند.
باید به این نکته توجه داشت که جامعه ما جامعهای جوان است و اکثریت جمعیت آن را جوانان تشکیل می دهند. برخی از این جوانان در ۲۰ تا ۲۵ سال آیند. به مرحله میان سالی خواهند رسید و نیازمند خدمات توان بخشی، به خصوصا فیزیوتراپی، خواهند بود. عدم توجه به ارتقای سطح آموزش کارشناسان فیزیوتراپی و همراه نشدن با الگوی جهانی، صدمات جبران ناپذیری بر کشورمان وارد خواهد کرد.
شما با مطالعه مجله انجمن فیزیوتراپی ایران، بازدید از مراکز فیزیوتراپی و گفت وگو با شاغلان این حرفه پاسخ بخشی از سوالات خود را خواهید یافت. در مرحله بعد میتوانید به دانشگاه های علوم پزشکی مراجعه و با دانشجویان و استادان این رشته گقت وگو کنید.
منبع: فرهنگنامه مشاغل