کار او همکاری با جراح و سایر اعضای گروه پیش از عمل و نیز اداره فضا و ابزارهای جراحی در اتاق عمل است. شغل کارشناسی اتاق عمل شغل بسیار حساسی است.
تکنیسین اتاق عمل کسی است که مسئولیت چیدن اتاق عمل و ابزار آن، تحویل وسایل به جراح، بازپس گیری آنها و آماده سازی بیمار برای جراحی و … را بر عهده دارد.
مسئولیت پذیر است: او باید تابع جراح و سرپرست گروه جراحی باشد و دستورات آنها را انجام دهد و فراموش نکند که هرگونه اشتباه در آمادهسازی اتاق عمل و وسایل لازم به گروه جراحی و در نهایت به بیمار صدمه میزند.
سرعت عمل بالایی دارد: برای درک دستورات پزشک و انجام دادن آنها و سازماندهی بیماران اورژانسی، تکنیین اتاق عمل به سرعت عمل و فهم و درک بالا نیاز دارد.
قدرت برنامهریزی دارد: اولویت بندی مسائل در شرایط بحرانی و پرفشار و هماهنگی های لازم برای آماده کردن بیمار و اتاق عمل به برنامهریزی دقیق تکنیسین وابسته است.
حافظه و دقت بالایی دارد: اگر تکنیسین دقت و حافظه خوبی نداشته باشد، اشتباهات بزرگی مثل جا گذاشتن ابزار در بدن بیمار رخ میدهد.
رازدار است: از آنجا که تکنیسین اتاق عمل نیز جزء گروه پزشکی است، باید مانند دیگر اعضای این گروه رازدار بیمار و همراهان او باشد.
حداقل مدرک تحصیلی برای ورود به این شغل کارثناسی پرستاری اتاق عمل است. فرد پس از گذراندن درسهای نظری و عملی دردانشگاه، باید به مدت دو سال در بیمارستانها طرح بگذراند (کارورزی کند). برای مقطع کاردانی این مدت ده ماه و ٢۴ روز است. امکان ادامه تحصیل در رشته پرستاری تا مقاطع بالاتر به صورت ناپیوسته وجود دارد. همچنین به نظر میرسد دانش آموختگان این رشته میتوانند در آینده در رشتههای مرتبط مانند آناتومی، فیزیولوژی، مهندسی تجهیزات پزشکی و کمک اول جراح ادامه تحصیل دهند.
تکنیسین اتاق عمل با کسب مدارک بالاتر و تجربه بیشتر میتواند به مسئول اتاق عمل، مترون بیمارستان (سرپرستار کل بیمارستان)، سوپروایزر (سرپرستار شیفت کل بیمارستان) و … تبدیل شود.
بیمارستانها اولین مراکزی هستند که تکنیسینها را استخدام میکنند اما انتظار می رود مراکز جراحی سیار، مراکز مراقبتهای سرپایی و مطبهای پزشکان هم استخدام آنها را افزایش دهند. محل کار این افراد فضاهای سرپوشیده و معین، ساکت وآرام، استریل و پرتحرکو در عین حال پرتنش اتاق عمل است و کار به صورت فردی و گروهی انجام می شود. تکنیسینهای اتاق عمل با متخصصان، جراحان، متخصصان آزمایشگاه، تکنیسینهای بیهوشی و پرستاران در ارتباطاند.
گرفتن دستور و برنامه کار از سرپرست و آماده کردن اتاق عمل و لوازم جراحی
همکاری نزدیک با سایر کارکنان اتاق عمل و کنترل پرونده بیمار پیش از عمل
تحویل گرفتن بیمار از بخش به اتاق عمل و آماده کردن او برای عمل جراحی
شست وشو و نظافت محل عمل بیمار قبل و پس از پایان عمل
ضدعفونی کردن اتاق عمل و وسایل موجود در آن و انجام دادن کلیه کارهایی که باعث میشوند اتاق عمل آماده پذیرش بیمارشود
کمک کردن به جراح در حین عمل، مراقبت از بیمار بعد از عمل جراحی.
کار در محیط سربسته و بی سروصدا، داشتن ارتباطهای شغلی کمتر و عدم ارتباط مداوم با بیمار یا همراهان او از ویژگیهای مثبت این شغل محسوب میشود.
از آنجا که تکنیسین هنگام کار در اتاق عمل گاه باید مدتهای طولانی سرپا بایستد و اشیای سنگین را جابه جا کند، در معرض بیماریهایی چون واریس پا و دیسک کمر قرار دارد. همچنین افرادی که این شغل را انتخاب میکنند، نباید فراموش کنند که در معرض مناظر و بوهای ناخوشایند، بیماریهای مسری و مواد خطرناک هستند. مسئولیت زیاد، خستگی زیاد و سختی کار مثل رعایت مقررات استریل (حتی برای یک خروج یک دقیقهای از اتاق باید لباسهای خود را عوض کرده و شرایط استریل را رعایت کند) از دیگر محدودیتهای این شغل است. ضمن اینکه امکان ادامه تحصیل در این رشته در ایران وجود ندارد.
با گسترش مراکز بیمارستانی، به افراد کاردان برای ادارۀ اتاقهای عمل جراحی نیاز بیشتری احساس میشود: افرادی که بتوانند در مسائل فنی، پزشکان را یاری دهند. همانطور که در شرح وظایف این افراد خواندید، جراحان بدون حضور آنها نمیتوانند جراحیها را انجام دهند.
علاوه بر مراجعه به دانشکده های پزشکی و گفت وگو با دانشجویان، استادان و شاغلان این رشته، میتوانید کتابهای روش کار در اتاق عمل را هم در کتابخانه های این مراکز مطالعه کنید. گفت وگو با سوپروایزر آموزشی بیمارستانها را هم به شما پیشنهاد میکنیم.
منبع: فرهنگنامه مشاغل